دلم جاده می‌خواست، می‌خواد هنوز، و این خواستن و نرسیدن دردناک بود. دلم جاده می‌خواست، جاده‌ای که تو توش کنارم نشستی، راه می‌ری و با هیجان و حتا نگرانی از تصور دنیای پیش رو می‌گی ... گاهی می‌شه موند و…
Read More
رویای شیرین اما دوری بود. تازه بیدار شده بودم و علیرضا قربانی داشت برایم آواز می‌خواند. صدایش در گوش‌هایم برای ساعت‌ها و شاید روزها می‌پیچید و تو لای همه‌ی درخت‌ها و میان مه غلیظ می‌خندیدی. انگار هنوز سفر پاریس و…
Read More
سهراب باور داشت که جای مردان سیاست باید درخت نشاند تا هوا تازه شود. تصویر گرافیتی از عکس و رخدادی واقعی با عنوانش «خدای من، کمکم کن از این عشق مرگ‌آور زنده بمانم» (بوسه‌ی برادری) (در برلین) هستش. رخداد زمانی…
Read More
شماره‌ی ۲: آنارتیست (هنرمند یاغی) بی منطق و نیت هنر را خلق می‌کند. تصویر روی یک اتوبوس در بارسلونا. پیشنهاد می‌کنم ببینیدشون: «آنارتیست باش» راهی برای سرکشی از راه هنر است. یک پویش فراواقع‌گرا - سورئالیست - که از تصاویر…
Read More
سال‌های نوجوونی، پرواز فرای ابرها برای من شوق عجیبی داشت و اگه برادران رایت هواپیما رو اختراع نکرده بودن، این شوق من رو به ساختنش وا می‌داشت. اما هواپیما و چیزای دیگه، حسی که می‌خواستم رو نداشتند. یک یه روز…
Read More
رانندگی در تهران دشواری زیاد دارد. برای من دشواری دردآورتر، در چهارراه‌ها رخ می‌دهد. آن هنگام که کودکان کار در سوزش زمستان سرد تهران به زور سر خود را به پنجره می‌رسانند و می‌خواهند خرید کنم، گل یا آدامس یا…
Read More
من فکر می‌کنم یکی از سخت‌ترین کارهای یک نویسنده فرار از داستان‌بافی‌هایش باشد. آن هم درست هنگامی که نباید هیچ داستانی ببافد. داستان مهتا در یکی از این هنگام‌ها رخ داد و آن را بافتم. داشتم خواب می‌دیدم و مهتا…
Read More
لاهه شهر قانون و آرامش | سفر سوم من با پروازی به استانبول و سپس به آمستردام (هلند - اروپا) آغاز شد. نیمروز به آمستردام رسیدم و با دوستم یک راست به لاهه رفتیم. اگرچه می‌خواستم نخست سراغ آمستردام برم،…
Read More